kwallen en haaien

Zo, eventjes een tijdje geen blog meer geschreven maar nu ben ik er weer, ditmaal bijna aan het einde van mijn Australie avontuur.

Ik was in Melbourne gebleven, tja dat was nu eens een leuke stad die wat groter aandeed dan de andere steden waar ik was geweest ( Adelaide en Perth ). John ( de Ier ) besloot met me verder te reizen en na de nachtbus deden we het rustig aan, verkenden we de stad en regelden we de vervolgtrajecten.

's avonds kwam Iwan ( niet de verschrikkelijke ) aan vanuit Belgie en het was zeer leuk om hem in Melbourne een gelukkig nieuwjaar te kunnen wensen want dat kon toen nog. Later op de avond hebben we maar even een biertje gedronken.

De 2e dag verkenden we de stad verder, beklommen we de Eureka tower ( met de lift :-) ) en verkenden we het terrein waar het grand slam toernooi wordt gehouden ( the Australian Open ). Zeer leuk om dan flushing meadows, the margret court te zien. We zijn zelfs in het players cafe geweest. Het center court was helaas om veiligheidsredenen niet toegankelijk.
Onderweg terug naar de stad kwamen we weer "oude bekenden" tegen nl. Jean Raphael en Heloise uit Frankrijk die ook in de trein naar Adelaide zaten.

De 3e dag huurden John en ik een
auto en wat bleek ? Ze hadden de auto niet nl een middenklasser dus gaven ze ons een betere auto : een toyota Camry. Nou die reed wel ! ;-)
We reden over " the Great Ocean Road " wat eigenlijk een zeer mooie weg langs de oceaan is. Genietend van prachtige uitzichten, vele inhammen, kliffen, de grote blauwe oceaan was deze weg zeker de moeite waard. Bij Otway bezochten we een vuurtoren en hier kwamen we de eerste koala's tegen. Waarschijnlijk was het aan het eind van de middag net tijd om wakker te worden ( deze beesten slapen geloof ik 20 uur per dag ) want ze klommen wat in de eucalyptus boom en aten wat bladeren.
Het was echt fantastisch om die beesten in het echt te zien.

Bij zonsondergang waren we bij de 12 apostelen, wat eigenlijk 12 rotsen zijn die los in de zee staan, maar dan wel 100 meter hoog ! In Warrambool vonden we onderdak in het royal hotel voor backpacker prijzen. De akkommodatie was dan ook in principe niet goed maar toch redelijk ok voor ons.

De 2e dag reden we de snelste route terug naar Melbourne, dronken we 's middags nog een La Chouffe in een Belgisch cafe ( geweldig, dat had ik tot nu toe wel gemist ) en 's avonds namen John en ik de nachtbus naar Canberra.

In de nachtbus zat achter ons een kerel met een I-pod of zoiets en hij hield duidelijk geen rekening met zijn omgeving. 's avonds laat telefoneerde hij in prachtig vocabulaire ( f**k en s**t ) en het volume van zijn muziek stond erg luid. Ik draaide mij om en vroeg hem of hij de muziek ook luider kon zetten. Hij vroeg : luider ? Ik antwoordde : ja, soms kunnen we gewoon niet eens herkennen welk nummer precies wordt gespeeld. Hierop trok hij zijn microfoon uit zijn i-pod en de volume was nu echt luid door de hele bus te horen. Het kon niet lang uitblijven of er zou een reactie volgen. Na 5 minuten ( er waren inmiddels meerdere mensen wakker geworden ) kwam er een naar voren en vroeg hem de muziek uit te zetten. Hij antwoordde : maar deze man vroeg me net hem juist harder te zetten ? Hij had duidelijk mijn cynisme niet begrepen maar de muziek ging wel uit.

Om 4 uur 's morgens kwamen we in Canberra aan. Ik had zo goed als de hele nacht niet geslapen ( van die muziek en het lachen om dat akkevietje ) dus zijn we maar op het busstation verder gaan slapen. later liepen we naar het parlemenstgebouw met onze bagage in de hitte. Vanwege weer veiligheidsmaatregelen ( Canberra is de hoofdstad van Australie ) waren er in het busstation geen kluisjes en konden we onze bagage niet achter laten. We bezochten het parlemenstgebouw, de raadskamers en hadden vanaf het dak waar ook gras groeide een schitterend uitzicht over de helemaal kunstmatig aangelegde stad. Ze hebben deze plek destijds tot hoofdstad gebombardeerd aangezien Sydney en Melbourne altijd aan het ruzien waren over wie de hoofdstad zou moeten zijn. Toen besloten ze maar een hoofstad tussen beide steden te maken in het niets. Met de taxi reden we via het oorlogsmuseum terug naar de busterminal en vervolgden onze reis naar Sydney.

Hier verkenden we 's avonds de stad door er doorheen te lopen, rond het operagebouw te lopen en over de Harbour bridge te lopen. Het uitzicht hiervan was natuurlijk weer fenomenaal. Heel grappig om je op zo'n moment dan voor te stellen dat dit opera gebouw een van de markantste gebouwen ter wereld is en dat van deze brug het eerste vuurwerk werd afgestoken op nieuwjaarsdag waar iedereen dan bij wil zijn.

Op de 2e dag werden we opgewacht door Rimma ( de controller van Australie van mijn vorige werkgever ) en zij bezorgde ons een onvergetelijke dag door ons door de stad te voeren ( voornamelijk dan de buitengebieden, 3 verschillende stranden, een warenhuis en een park ( heel mooi uitzicht op het operagebouw ).

's avonds aten john en ik weer een steak voor maar 9 dollar aan de overkant. Ze vergaten het bestek en ik vroeg een "fork and knife". John legde me uit dat je beter kan zeggen " knife and fork" om problemen te voorkomen :-)

De dag na de rondleiding bezochten we het oceanium waar enorme haaien te zien waren. Ik had volgens mij nog nooit zulke grote haaien gezien en ze hadden inderdaad zulke grote tanden, dat ik me goed voor kan stellen dat sommige mensen bang zijn voor haaien. Buiten deze beesten hadden ze ook een manta ray ( ook een enorm beest ), een krokodil en vele soorten vissen.

Hierna bezochten we de Sydney tower en genoten van de zonsondergang van deze stad te midden van vele baaien.

's avonds gingen we nog naar een life optreden in de Ierse pub "scruffy Murphy " samen met een Nederlander Twan ( uit 's Hertogenbosch ).

De laatste dag namen John en ik de trein naar de blue mountains ( Katoomba ) waar we direct naar de kloof liepen. Hier namen we de scenic train ( de stijlste ter wereld met soms wel 55 graden ), de kabelbaan en de skycar over de kloof. Ook hier had je weer drie rotsen ( de 3 sisters ). Het uitzicht in het dal over de bomen was prachtig ( met verwijzing naar de foto's ).

De volgende morgen vlogen we naar Cairns en daar ontmoetten we weer een oude bekende " Darren, met wie we de dagtochtjes hadden gemaakt in Adelaide ". Hij was via Alice Springs naar Cairns gereden en nu konden we hier weer tochtjes maken.
Hij was samen met Florian uit Oostenrijk samen gaan reizen en had zijn auto deze morgen laten maken want in Alice Springs was zijn ruit ingeslagen.

Wij bezochten een kloof ( je ) in de buurt en zagen direct een tropische spin met gele punten die hier blijkbaar vaak voorkomt.

De 2e dag nam ik de scenic Cable car naar Kuranda. Darren, Floor en John volgden met de auto. De kabelbaan was iets van 15 km en helemaal over het tropische regenwoud. Echt fantastisch om zo'n dicht woud van boven te kunnen bekijken. Wat een uitgestrektheid !

In Kurunda bezochten we het koala center waar we ook op de foto konden met een koala en kangeroes konden voeren. Ook slangen en krokodillen waren van de partij. Hierna bezochten we de Biron falls en reden we nog in een rondje terug naar Cairns.

De dag erop vertrokken we richting port Douglas, Mossman en Cape Tribulation. Hier maakten we een tochtje over de Daintree river met een typische Australische man die nog het meeste aan Fred Flintstone deed denken. Zijn engels was voor mij haast niet te volgen maar het ging geloof ik wel allemaal over krokodillen die hier voor zouden komen, een jongetje dat een jaar geleden nog door zo'n beest gegrepen is en slangen. Die zagen we ook het eerst, de gele boomslang. Op de terugweg zagen we ook voor het eerst een wilde krokodil.

Cape Tribulation is beroemd omdat dit het verste is waar je kan gaan aan de Oostkust zonder 4 wheel drive en omdat het regenwoud direct in aanraking komt met de oceaan. De zoutwaterkrokodillen komen hier dus in principe ook het strand op dus het is echt oppassen geblazen. Aan het strand was het echt prachtig omdat er soms gewoon bomen in de zee stonden ( een soort mongrove geloof ik ) maar bomen / strand en weer bomen had ik nog niet gezien. Ook de weg die er langs liep was schitterend, we reden maar meters van de oceaan. Als je in het bos rondliep rook je gewoon dat je in het tropisch regenwoud zit. Het was soms zeer dicht begroeid en was prachtig om te beleven. De hostel hier was al een evengrote ervaring : we hadden gewoon een paar kabine's boven de grond midden in het oerwoud. 's nachts kon je dus ook gewoon alle geluiden van het oerwoud horen en de hostel bleek ook een soort eco-hostel te zijn. Het zwembad hier gaf ook de nodige verkoeling.

De 2e dag maakten we een wandeling door de jungle en moesten soms over omgevallen bomen heen, krakkemikkige bruggetjes en moeilijk te bewandelen paden maar de tocht was weer zeer bijzonder. Daarna reden we weer terug naar Cairns.

De volgende dag werd ik om 8 uur opgehaald want ik ging 3 dagen duiken op de oceaan op het Great barrier reef. De boot bracht ons naar een grotere boot op het rif waar we zouden verblijven en na de eerste instructies konden we 's middags onze eerste duik maken. Het zicht was prachtig en we zagen al gauw een schildpad. Bij de 2e duik kwamen we een haai tegen ( een whitetip ) en 's avonds maakten we een nachtduik met lampen. Je kan wel niet zo veel zien maar er waren toch wel wat vissen, het was alleen wel apart dat je maar een kant op kon kijken en dus niet kon zien wat er de andere richtingen op gebeurde.

Op de 2e dag ging ik verder aan m'n advanced training en begonnen we met een diepe duik ( 25 meter ), hier werd getest hoe we op deze diepte reageerden, maakten een ei open en zaken een vis deze oppeuzelen, en deden wat water in een lege meegenomen fles ( eenmaal boven stond deze fles op knappen wat dus aantoonde wat het belang is van op alle hoogtes blijvenen doorademen en nergens je adem inhouden ).

Na nog een paar testen haalde ik mijn advanced certificaat. Bij de duiken van deze dag kwamen we nog stingrays en andere zeer grote vissen tegen maar ook veel koraal en gewone vissen.

Om 6 uur de volgende morgen gingen we weer duiken en het leek alsof ik in een aquarium dook....alleen dan met kwallen. Ik zag er honderden om mij heen. Nou schijnen hier ook de kubuskwallen ( the box jellyfish ) voor te komen en deze zijn zo groot als je duim en soms dodelijk. Deze waren een stuk groter en ze zaten overal maar bleken ongevaarlijk te zijn, maar een beet blijft niet leuk. Toen we naar beneden gingen dacht ik : o nee niet daar naartoe, opzij weer en de andere kant ook. Eenmaal op de bodem ( 15 meter ) zaten ze er niet meer en het bleek ook maar plaatselijk te zijn. Gelukkig was ik niet gebeten maar ik was geloof ik een van de weinigen.

Later op de morgen had ik opnieuw een duik maar meer dan koraal en normale vissen hadden we niet gespot.
ik heb ook nog onderwaterfoto's gemaakt en dat is ook wel grappig om dat te doen.

Eenmaal terug op vaste land is het weer even wennen want na 3 dagen geschommel.

De dag erop vertrokken Darren, John en ik naar Airlie beach waar we aan het begin van de avond aankwamen.

Groetjes en tot de volgende.
Mark