zwemmen met piranhas en kaaimannen

Nou, mijn reis heeft toch nog een vervolg gekregen door de rook uit IJsland.

Door de vulkaanuitbarsting is mijn vlucht vanuit Buenos Aires geannuleerd en mijn nieuwe vlucht is nu pas op 7 mei. En dan moet je je dus aanpassen aan de nieuwe situatie en ik besloot dan maar op die datum vanuit Sao Paulo terug te vliegen en er dan maar twee weken Brazilie eraan te plakken.

Eerst moest ik op zoek naar een nieuwe lonely planet, want ik had natuurlijk helemaal geen literatuur van Brazilie bij me. Dit bleek in Buenos Aires nog helemaal niet zo gemakkelijk, er waren wel veel boekwinkels, ook veel lonely planets van Brazilie....maar allemaal in het spaans !! Ik spreek wel wat spaans maar niet vloeiend en om dan alles in het spaans te lezen is toch wat moeilijk. Na lang rondspeuren vond ik uiteindelijk toch een Engelse versie en hiermee gewapend nam ik de nachtbus naar Florianopolis. ( 26 uur ).

Hier aangekomen bleek niet veel te doen en de stad was redelijk uitgestorven terwijl dit in de zomer juist een uitgaansparadijs moest zijn. Dit had natuurlijk te maken met het feit dat het zondag was en dat het hard regende. In ieder geval ging ik direct naar m´n hostel waar ik werd gevraagd of ik ´s avonds met een paar anderen naar een discotheek wilde gaan. Daar speelde nl. een band in traditionele Braziliaanse muziek ( een soort country werd mij verteld ). Dit leek mij wel wat en ´s avonds ging ik met een Braziliaan en een Chileense op pad, de band was goed aan te horen en het was wel grappig om hier zo uit te gaan.

De volgende dag ging ik verder naar Curitiba en settelde me in het formule 1 hotel. Curitiba is een grote moderne stad met een bijzonder bussysteem. In de stad zijn nl. allemaal aparte banen speciaal voor bussen aangelegd, de bushaltes zijn rond en dit schijnt ook een van de meest fietsvriendelijke steden ter wereld te zijn. Ik had geen fiets dus kan dit niet beamen maar de volgende dag nam ik wel de trein naar Morretes welke de beroemde treinreis naar de Serra Verde is. De trein kronkelt zich in drie uur door de regen een weg naar beneden langs diepe ravijnen en uiteindelijk komen we in het 60 kilometer verder gelegen Morretes aan. De snelheid van de trein was dus niet echt razendsnel te noemen. Het heeft inmiddels zo hard geregend dat bijna het hele dorpje blank staat. Later neem ik de trein weer terug.

Dan pak ik de nachtbus naar Foz do Iguazu, waar de wereldberoemde watervallen zijn. Ik was er al eens geweest maar nu ik er weer een dagje was ( omdat ik op doorreis was naar de Pantanal ) bezocht ik de watervallen nog eens. Weer is dit natuurgeweld een geweldig spectakel en ik vind dit toch wel een van de mooiste dingen die je kan zien op de wereld. Wat kan water in al zijn vormen toch mooi zijn ! Dat heb ik deze reis wel meegemaakt : wolken / ijs/ watervallen / mist.

Bij de watervallen kom ik Aaldrick tegen met zijn Australische vriendin. Hij blijkt rond de wereld te fietsen en is al vanuit Nederland naar Azie / Australie en Zuid Amerika gefietst en wil dit nog eens rustig overdoen. Na Zuid Amerika gaat hij naar Afrika en Europa om vervolgens weer op z´n gemak naar Australie te fietsen. Hij maakt hier overigens wel een vijfjarenplan van.

Ik vertrek met de nachtbus naar Campo Grande. De volgende morgen heb ik een perfecte aansluiting naar Bonito dat in het Zuiden van de Pantanal ligt.

Mijn hostel is weer prima in orde en ik leer hier het Nederlandse stel Sieward en Antoinet kennen. Met hen ga ik de volgende dag op excursie naar de Rio Prata om daar te snorkelen. Dit is niet zomaar een snorkelavontuur...nee, we snorkelen een route in de rivier welke ongelooflijk helder is. Hierin zwemmen ook weer vele vissen in variabele grootte. Het is zo grappig om zo met deze vissen te zwemmen, vooral omdat het er heel veel zijn, sommige zijn gewoon reusachtig, en ik heb er juist aan gedaan om een onderwatercamera te huren. De foto´s zijn heel mooi geworden. Onderweg bezoeken we ook nog een soort papagaaienvallei waar we....jawel....papagaaien tegenkomen. Die blijken zich hier te nestelen in de spelonken en als ze van de ene naar de andere kant vliegen doen ze dat met veel gekrijs.

De volgende dag wil ik naar de Abismo grotten maar hier moet je voor kunnen abseilen ( 72 meter ) en ook weer naar boven klauteren. Ik volg ´s avonds een training en ondanks dat ik naar mijn gevoel goed naar boven kom en naar beneden abseil slaag ik niet voor de test en kan ik niet gaan.

Ik besluit met een excursie naar een andere grot te gaan ( de gruta azul ofwel de blauwe grot ). Hiervoor hoef je niet te abseilen en de prijs is ook maar een tiende terwijl de grot ook indrukwekkend is. In de grot heb je een blauw meer, wat overigens gezichtsbedrog lijkt te zijn ( maar het is toch blauw ). Hoe dat komt weet ik niet meer.

´s Middags huren Sieward / Antoinet / Tim ( NZ ) en ik een fiets en we gaan in een meer zwemmen op 7 km van Bonito. Ook hier zwemmen weer vele vissen en deze kan je voeren. Als je de brokjes in het water gooit worden ze helemaal gek en ze gaan als een soort piranha´s om de brokjes vechten. Het leukste was natuurlijk om de brokjes bij Sieward te gooien zodat hij de vechtende vissen van dichtbij kon bekijken met z´n snorkel. Alleen dacht een vis dat zijn tepel ook een brokje was en beet daar hard in....tot bloedens toe. Dat was natuurlijk niet de bedoeling maar het geeft wel aan hoe fanatiek die vissen hierin zijn. Een Braziliaans stel had wat anders bedacht : zij bonden een stukje fruit aan een soort lange grasspriet en hielden deze zo´n 20 cm boven het water....en....het hoefde niet lang te duren...de vissen sprongen gewoon uit het water en beten het fruit eraf !

We nemen de bus naar Santa Clara en Sieward en Antoinet gaan daar in de buurt naar een andere lodge waar ze kunnen vissen ( de hobby van Sieward ). Ik heb een 4 daagse tour geboekt in de Pantanal.

De 1e dag was een rustdag en ik keek samen met de andere Brazilianen naar Barcelona - Inter. De 2e dag begint het feest echt en we maken een wandeling door de omgeving en zien heel veel soorten vogels. ´s Middags staat het Piranha vissen op het programma en na de boottocht blijkt dat het vissen niet helemaal voor mij is weggelegd. Een paar meisjes in onze groep vangen er wel eentje en de tourguide zelfs verschillende. Zodra hij ze vangt doodt hij ze met zijn indrukwekkende mes. Tja, hij had natuurlijk een hengel die tot het midden van de rivier reikte en wij maar tot net van de kant...vind je het gek dat hij meer ving ! Als je dan later die beestjes ziet en hun tanden bekijkt krijg je toch wel respect voor die visjes. Je wilt daar in ieder geval niet door worden gebeten want die tandjes bleken vlijmscherp te zijn. Bij onze kade zien we dan wel verschillende kaaimannen liggen.

De volgende dag maken we een boottochtje en er zijn tubes meegenomen ( een soort met lucht gevulde banden ). We genieten van de prachtige natuur en de vele vogels ( kaaimannen hebben we onderweg niet gezien ). Een stuk voordat we aan land gaan is het de bedoeling om op die ´tubes´te gaan zitten in het water en zo met de stroom mee naar de aanlegplaats van de boot te dobberen. Pardon.....dit betekent dus tussen de kaaimannen en in die rivier zwemmen ook die piranha´s !
Ja, maar het schijnt allemaal wel mee te vallen, die piranha´s doen niets en er wordt ons verzekerd dat die kaaimannen niets aanvallen dat groter is dan zij zelf zijn.
Nou, ik heb gisteren anders gezien hoe fanatiek die piranha´s op rauw vlees afkwamen dus ik hoop maar dat ik geen schrammetjes oploop door een tak of zo. Tijdens het dobberen zien we op de weg terug nu wel verschillende kaaimannen langs de kant maar die besluiten daar gelukkig ook te blijven. Ook de piranha´s blijven rustig in onze buurt zwemmen, ze doen in ieder geval niets. Na een tijdje besluiten we dan ook maar om gewoon in de rivier te gaan zwemmen.

´s middags maken een rit met de jeep om weer wild te spotten en dan gaan we weer een wandeltocht maken. Deze is echter niet alleen over land maar we lopen dan ook gewoon door het moeras. Ik trek m´n schoenen natuurlijk uit want soms gaan we zelfs gewoon tot onze knieen door het moeras. Ook dit is weer het domein van de kaaimannen en piranha´s. Ook wordt ons verteld dat de anaconda´s het hier ook prima naar hun zin hebben maar het zou pas een ´geluk´zijn als we ze tegen zouden komen. Ze worden maar heel zelden gespot. Als een anaconda bijt is dat niet erg....ze zijn per slot van rekening niet giftig. Een geruststellende gedachte ! :-)
Later gaan we met de jeep aan het begin van de avond terug.Het is dan al aardedonker en met de zaklamp komen vele dieren extra in beeld. Heel leuk is het als je over een poel schijnt......overdag zie je maar een paar kaaimannen, maar ´s avonds zie je overal die groene ogen die boven het water uitsteken......en daar had ik daarstraks doorheen gelopen !!!
Er bleken gewoon ontzettend veel van die schnappie´s te zitten. Het krioelt ervan, en overdag spelen ze blijkbaar verstoppertje !!

De laatste dag gaan we weer de Pantanal verkennen en ditmaal per paard. Ik heb weliswaar nog nooit paard gereden maar voor alles moet een eerste keer zijn...nietwaar ?
Nu gaan we per paard door de moerassen.

Al met al was de Pantanal natuurlijk een prachtige ervaring en we zijn vele soorten dieren tegengekomen zoals gordeldieren / leguanen / toekans / kingfishers / uilen / herten / een soort cavia ter grootte van een varken en nog veel meer. ( helaas ook veel muggen ;-) )

´s middags pak ik de bus naar Campo Grande.

De volgende dag vlieg ik naar Brasilia waar ik vijf uur moet wachten. Ik besluit maar even de stad in te gaan. Ook hier is het weer zondag en bijna alles is gesloten. De TV toren die ik op wil is kapot en de bijzondere kerk kan ik dan nog wel bezichtigen. Deze stad is helemaal ( nou ja ) nieuw. Moderne gebouwen sieren de stad maar echt modern is het ook niet meer te noemen. 50 jaar geleden besloot men om midden in Brazilie een kunstmatig nieuwe hoofdstad neer te zetten omdat de strijd om de hoofdstad altijd tussen Rio en Sao Paulo ging...deze werd Brasilia genoemd. Het is een soort Almere in het groot, alleen heeft deze stad voor mij helemaal geen ziel. Alles ziet er een beetje troosteloos uit en voor mij is deze stad gewoon een mislukking. Die 5 uur waren voor mij genoeg.

Ik vlieg dan door naar Salvador de Bahia.

De dag erop verken ik de stad en de oude historische stad is nog helemaal koloniaal en overal liggen in de oude stad nog kinderkopjes ( van die kleine keien ). De oude stad ligt hoger en vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over de baai. Met de lift kan je naar het lager gelegen gedeelte gaan.

Ik blijf hier nog een dagje voordat ik naar Sao Paulo vlieg, vanaf daar vlieg ik toch echt terug naar huis.

Groetjes
Mark