the teacher has to go to sleep !
Door: Mark Dirksen
Blijf op de hoogte en volg Mark
14 November 2009 | India, Calcutta
Zo, en dan nu weer het vervolg van mijn avontuur.
Na mijn aankomst in Jaipur hoefde ik niet veel te doen, alleen even naar de ATM en een busticket kopen naar Agra. Ik had een veel te hoge prijs afgesproken met die gladde riksja chauffer omdat beide in de buurt van mijn hotel bleken te liggen. Maar het was geregeld en dat was het belangrijkste. Hij wilde wilde op zich natuurlijk nog wel meer aan me verdienen en we spraken af dat hij mij de volgende dag naar het Amber fort zou brengen / even zou wachten en mij weer terug zou brengen voor 200 roepees. Op zich een goede prijs. De volgende morgen wachtte iemand anders op me ( al even glad ) en die vertelde me doodleuk dat hij die rit wel wilde doen voor 600 roepees !!
Nou in geen 600 jaar, ik vertelde dat ik wel met de bus zou gaan. Hij was natuurlijk boos maar ja, al ging hij nu wel terug naar 200 roepees, ik wilde niet meer met hem mee.
Ik vond een chauffeur die me voor 100 roepees erheen bracht.
Het fort was wel mooi en op het pleintje had ik een leuk gesprek met een leraar uit Punjab die met zijn studenden hier naartoe kwam om hen het Amber fort te laten zien. In het fort kom ik Daniela weer tegen en Andrew ( Argentinie ). Met hen besluit ik de dag verder op te gaan trekken. Zij zeiden dat het fort van binnen niet zo bijzonder was en ik heb maar geen entreekaartje gekocht. Na al die forten zou ik toch bijna een soort fortexpert geworden zijn en dat is nou ook weer niet de bedoeling.
's avonds kom ik Raymond uit Zeist tegen die me vertelt dat hij in Noord India is gaan mediteren. Ik vertelde hem dat ik dat interessant vond maar dat het voor mij veel te zweverig zou zijn. Hij raadt mij aan dit ook eens te doen omdat je er wel wat van kunt leren. Wellicht iets voor later of in m'n volgende leven ?
In m'n hotel werd 's avonds laat veel lawaai gemaakt, ik loop even de deur uit en een paar mannen vroegen wat er was. Ik zei " nou ik was gewoon benieuwd wie dat lawaai veroorzaakte maar verder niets ". Even later was het relatief stil.
Dan neem ik de bus op donderdag naar Agra. Ik hoorde dat de Taj Mahal op vrijdag dicht zou zijn behalve voor gelovigen die dan kunnen bidden, dus moest ik deze nog dezelfde dag bekijken.
Ik was al redelijk vroeg in Agra en besloot eerst het " rode fort " te bekijken ( nog een ! ), en met zonsondergang de Taj Mahal.
Nou de Taj Mahal is gewoonweg prachtig. Het is wel veruit de duurste attractie van India maar hij mag ook wel gezien worden. Ik begrijp waarom hij een wereldwonder genoemd wordt. Ik neem mijn tijd om hier van de zonsondergang te genieten en later kom ik Michel en Caroline ( uit Zottegem ) tegen. He, dat is zo goed als voor het eerst dat ik Belgen tegenkom, ik kom veel Nederlanders tegen maar niet veel Belgen. 's avonds eten we samen.
De volgende dag check ik tegen 12.00 uur uit maar had dit blijkbaar al tegen 10.00 moeten doen, ze stellen zich gelukkig coulant op en rekenen mij geen extra nacht aan.
Ik neem de trein naar Delhi en ga de volgende morgen op excursie door de oude stad met de fiets. Ik had op Palolem een Nederlandse journalist ( Jack ) leren kennen die iets anders wilde dan alleen maar artikels schrijven en hij had een bedrijfje opgestart met het organiseren van fietstochten. Ik had natuurlijk veel interesse om dit te doen en nu was het dan zover. Onze fietsgids was Remco ( een Nederlander uit Veenendaal !! ). Dit is precies de plek waar ik altijd naar school ben gegaan en waar ik 10 jaar heb gewoond. Zo is de wereld weer eens erg klein. De andere 4 excursiegangers waren Fransen ( expats die tijdelijk in Delhi werken ). De fietstocht was geweldig door de kleine straatjes en de idiote drukte. We hadden gelukkig een fietsbel en die konden / moesten we veel gebruiken.
We rijden langs het oude station, de grote moskee, het rode fort, een chique wijk met grote lanen. We ontbijten in Karim's wat op zich een enorme bekende trekpleister is. Niet zozeer 's morgens maar wel 's avonds wanneer er enorme wachtrijen voor de deur staan.
In m'n hostel had ik afgesproken met Andrew ( Argentinie ) en we leerden Benny ( Munchen ) kennen. We besluiten de stad te gaan verkennen en gaan naar de Gate of India, de parlemenstgebouwen en andere overheidsgebouwen, de Hamayun's tomb en Connaught Place.
's avonds gaan we uit naar een soort Rock cafe waar ze Iron Maiden en Metallica draaien, het is een zeer niet Indiase plek om te vertoeven mar wel leuk. Later gaan we naar een bar vlakbij het station van New Delhi en ontmoetten daar een paar Belgen, ditmaal uit het Franstalige gedeelte. Zij doen mee aan een studentenuitwisselingsprogramma en wonden een paar maanden in Kolkata.
In Delhi valt het me op dat er apen rondlopen door de stad. Ik had ze ook in Agra gezien maar in deze stad zijn ze dus ook. Mijn wc en badkamer is op een soort balkon en 's nacht hoor ik een geweldig lawaai en blijken die snotapen wat planten naar beneden te hebben gegooit. Ik vertrek toch de volgende dag en de hoteleigenaar zegt dat die apen wel vaker langskomen en zeer brutaal kunnen zijn. Toch wel lachen met die beesten.
In de trein naar Amritsar telt een meisje van 5 trots in het Engels tot 100, en zegt ook nog eens het alfabet op. Ik leer haar de dagen van de week maar dat blijkt te moeilijk, friday, saturday en sunday onthoudt ze wel ! Erg schattig om dat te zien hoe ze haar best hiervoor doet.
In Amritsar boek ik een uitstapje naar de grens met Pakistan
( Attari ), hier worden grensceremonies gehouden als de vlag wordt neergehaald van beide landen.
Ik blijk samen met Ron ( Florida ) deze excursie te hebben geboekt en we gaan eerst de Mata tempel bezoeken. Dit blijkt een soort " fun house " te zijn. Je moet een bepaald pad volgen, soms door gangen heenkruipen en deels door water lopen ( gelukkig had ik mijn schoenen en sokken al afgegeven ). Als er ook nog lachspiegels waren geweest had hij zo op de Tilburgse kermis kunnen staan maar de mensen vonden dit een heilig bezoek.
In Attari is een groot spectakel aan de gang. De vlag wordt naar beneden gehaald ! Voordat dit gebeurt staan allerlei mensen te dansen op Indiase muziek, worden er allerlei leuzen geroepen naar de overkant en er staat een heuse cheerleader die de menigte aanmoedigt. Aan de Pakistaanse kant wordt blijkbaar hetzelfde gedaan maar daar is de opkomst toch wel wat lager. De formaliteiten zijn indrukwekkend en de mensen van het leger ( met veren op hun hoofd ) zetten letterlijk hun beste beentje voort. Als ze lopen lijkt het alsof ze eerst een karatetrap uitdelen voordat ze hun voeten weer neerzetten.
Als de vlaggen zijn neergehaald en de grens dus is geloten worden we naar de bussen / taxis terug gedirigeerd. De show is over.
Dan gaan we de volgende dag naar de gouden tempel met Richard ( UK ) en Claire ( schotland ) die ik in mijn hotel heb leren kennen.
De gouden tempel in Amritsar is het heiligdom van de Sikhs zoals dat Mecca dat is voor de Moslims. Een paar honderd jaar geleden heeft een soort oppersikh een boek geschreven waar alle levenszaken in staan hoe je met leven ( een soort bijbel voor de sikhs dus ). Deze wordt ook wel " the teacher " genoemd. Uit dit boek wordt de hele dag voorgelezen en in de gouden tempel zit een soort klein orkestje die muziek ? staat te spelen. Dit orkestje wordt versterkt met luidsprekers zodat alles door het hele tempelcomplex goed heengalmt. De gouden tempel ligt in het water en is ook echt van goud. De sikhs hebben het principe van gelijkheid en iedereen is even welkom. Dit is ook te merken want er wordt ook voor eten en drinken gezorgd wat voor iedereen gratis is. Ook wij hebben in de algemene kamer temidden van allerlei sikhs mogen ontbijten en dat geeft echt een gevoel van saamhorigheid.
Nou hebben die Sikhs ook wel wat aparts, ze laten hun baard groeien tot het oneindige en je moet een hoofddeksel dragen ( ik moest dat ook behalve die baard dan natuurlijk ). Zo kom je op straat enorm veel mensen tegen met een tulband en baard. Het lijken haast wel allemaal tovenaars. Er loopt hier een verzameling rond die zo uit de "Lord of de Rings" had kunnen komen wandelen. ZZ top zou zich hier zich direct thuis voelen en zouden bij sommige tovenaars nog een puntje aan kunnen zuigen. Deze tovenaars doen verder niet veel behalve dan dat ze aardig zijn tegen hun medemensen. het is een zeer spirituele plek en het betoverd je wel een beetje dat je zo dicht bij hun heilige religie kunt komen terwijl je die zelf helemaal niet hebt.
Het heilige boek wordt dus " the teacher genoemd ".
Het is dus geen " het " maar een " hem ".
's avonds wordt "hij" onder veel belangstelling en met veel zorg naar bed gebracht omdat hij moet gaan slapen. Verschillende "tovenaars" halen "hem" op en brengen "hem" naar van de gouden tempel naar een ander gebouw. Onderweg wordt de vloer overal schoongehouden of schoongeveegd en achter de stoet loopt een soort " wizzard os Ozz"
die met een stoffer de hele tijd heen en weer zwaait over "het boek" ......eh ik bedoel "hem" zodat HIJ geen stof opvangt en misschien wel geen kou vat. Ik heb dit ritueel eens bekeken en was erg onder de indruk.
Al met al was de gouden tempel een ongelooflijk schouwspel van hoe een religie kan zijn en een blik over de pelgrimgangers, wat voornamelijk als een soort verzamelplaats voor stamoudsten is die allemaal even aardig zijn en geen enkele andere bijbedoelingen hebben, geven mij de indruk dat deze religie zeer dicht staat bij het humanisme. Het was voor mij de beste indruk en ervaring die ik tot nu toe in India heb gehad.
Daarbij is de tempel ook nog eens schitterend om te zien, zowel overdag als 's avonds.
Met Richard en Claire bezoeken we het Jallianwal Bagh, het park waar General Dyer ruim 300 mensen neerschoot als repressaille voor de opstanden. "Dat zal ze leren" moet hij hebben gedacht. De kogelgaten zitten nog in de muren en er waakt een oneidige vlam ter nagedachtenis van deze tragedie.
Ik besluit mijn aangekochte broek in Delhi korter te laten maken en ga naar een locale kleermaker. Hij pakt zijn schaar en knipt vervolgens mijn broek aan flarden. Ik dacht dit gaat nooit goed komen maar wellicht weet hij wat hij doet ! Na een halfuurtje heeft hij de klus geklaard en is mijn broek keurig korter gemaakt.
In mijn hotel ontmoet ik nog Dominique ( Antwerpen ) en Allistair ( Schotland ). Laatstgenoemde doet zij PHD en hij doet een onderzoek naar het bloedbad in de gouden tempel in 1984 toen de Indiase regering het separatisme wilde bestrijden. Hij spreekt dan met mensen die in die tijd hiervoor verantwoordelijk waren, in de regering zaten of bij de politie zaten. Het lijkt mij een zeer interessant onderzoek.
Dan neem ik de trein naar Kotkata
( 37 uur ). Ik heb gelukkig wel eerste klas geboekt en krijg in Ludhiana een koppel in mijn compartiment ( Herman en Cristine ) twee westerse namen maar het zijn 2 rasechte Indiers. Herman heeft BMA gedaan ( Bachelor ) en Cristine MBA
( Master ). Ze zijn vorig jaar getrouwd en zij is nu gewoon huisvrouw geworden ! gearrangeerde huwelijken vinden zij doodnormaal en zij wil wel werken maar haar man verbiedt dit, zij schikt zich er natuurlijk naar terwijl zij een hogere opleiding heeft genoten.
Ondanks dat ik me probeer in te leven in hun situatie begrijp ik er niets van.
Later in Patna komt er nog een Zweed
op leeftijd in de trein ( op zich wel aardig maar hij praat wat langzaam en vreemd, ik vermoed dat hij een soort beroerte heeft gehad ) en een Indier die in tegenstelling tot veel andere Indiers heel veel van voetbal afweet. In India is de natinale sport nl. cricket, je ziet dit overal op straat. het is werkelijk een soort religie voor dit land. Voordat we gaan slapen wisselen we nog wat voetbalkennis uit aan elkaar.
's morgens kom ik aan in Howrah, neem de boot naar de overkant, vervolgens de knalgele taxi naar mijn hotel in Sudder street waar de komende dagen zal verblijven.
De laatste week van India is ingegaan, helaas, het is toch een bijzonder land en er valt nog veel te zien en te leren.
Na mijn aankomst in Jaipur hoefde ik niet veel te doen, alleen even naar de ATM en een busticket kopen naar Agra. Ik had een veel te hoge prijs afgesproken met die gladde riksja chauffer omdat beide in de buurt van mijn hotel bleken te liggen. Maar het was geregeld en dat was het belangrijkste. Hij wilde wilde op zich natuurlijk nog wel meer aan me verdienen en we spraken af dat hij mij de volgende dag naar het Amber fort zou brengen / even zou wachten en mij weer terug zou brengen voor 200 roepees. Op zich een goede prijs. De volgende morgen wachtte iemand anders op me ( al even glad ) en die vertelde me doodleuk dat hij die rit wel wilde doen voor 600 roepees !!
Nou in geen 600 jaar, ik vertelde dat ik wel met de bus zou gaan. Hij was natuurlijk boos maar ja, al ging hij nu wel terug naar 200 roepees, ik wilde niet meer met hem mee.
Ik vond een chauffeur die me voor 100 roepees erheen bracht.
Het fort was wel mooi en op het pleintje had ik een leuk gesprek met een leraar uit Punjab die met zijn studenden hier naartoe kwam om hen het Amber fort te laten zien. In het fort kom ik Daniela weer tegen en Andrew ( Argentinie ). Met hen besluit ik de dag verder op te gaan trekken. Zij zeiden dat het fort van binnen niet zo bijzonder was en ik heb maar geen entreekaartje gekocht. Na al die forten zou ik toch bijna een soort fortexpert geworden zijn en dat is nou ook weer niet de bedoeling.
's avonds kom ik Raymond uit Zeist tegen die me vertelt dat hij in Noord India is gaan mediteren. Ik vertelde hem dat ik dat interessant vond maar dat het voor mij veel te zweverig zou zijn. Hij raadt mij aan dit ook eens te doen omdat je er wel wat van kunt leren. Wellicht iets voor later of in m'n volgende leven ?
In m'n hotel werd 's avonds laat veel lawaai gemaakt, ik loop even de deur uit en een paar mannen vroegen wat er was. Ik zei " nou ik was gewoon benieuwd wie dat lawaai veroorzaakte maar verder niets ". Even later was het relatief stil.
Dan neem ik de bus op donderdag naar Agra. Ik hoorde dat de Taj Mahal op vrijdag dicht zou zijn behalve voor gelovigen die dan kunnen bidden, dus moest ik deze nog dezelfde dag bekijken.
Ik was al redelijk vroeg in Agra en besloot eerst het " rode fort " te bekijken ( nog een ! ), en met zonsondergang de Taj Mahal.
Nou de Taj Mahal is gewoonweg prachtig. Het is wel veruit de duurste attractie van India maar hij mag ook wel gezien worden. Ik begrijp waarom hij een wereldwonder genoemd wordt. Ik neem mijn tijd om hier van de zonsondergang te genieten en later kom ik Michel en Caroline ( uit Zottegem ) tegen. He, dat is zo goed als voor het eerst dat ik Belgen tegenkom, ik kom veel Nederlanders tegen maar niet veel Belgen. 's avonds eten we samen.
De volgende dag check ik tegen 12.00 uur uit maar had dit blijkbaar al tegen 10.00 moeten doen, ze stellen zich gelukkig coulant op en rekenen mij geen extra nacht aan.
Ik neem de trein naar Delhi en ga de volgende morgen op excursie door de oude stad met de fiets. Ik had op Palolem een Nederlandse journalist ( Jack ) leren kennen die iets anders wilde dan alleen maar artikels schrijven en hij had een bedrijfje opgestart met het organiseren van fietstochten. Ik had natuurlijk veel interesse om dit te doen en nu was het dan zover. Onze fietsgids was Remco ( een Nederlander uit Veenendaal !! ). Dit is precies de plek waar ik altijd naar school ben gegaan en waar ik 10 jaar heb gewoond. Zo is de wereld weer eens erg klein. De andere 4 excursiegangers waren Fransen ( expats die tijdelijk in Delhi werken ). De fietstocht was geweldig door de kleine straatjes en de idiote drukte. We hadden gelukkig een fietsbel en die konden / moesten we veel gebruiken.
We rijden langs het oude station, de grote moskee, het rode fort, een chique wijk met grote lanen. We ontbijten in Karim's wat op zich een enorme bekende trekpleister is. Niet zozeer 's morgens maar wel 's avonds wanneer er enorme wachtrijen voor de deur staan.
In m'n hostel had ik afgesproken met Andrew ( Argentinie ) en we leerden Benny ( Munchen ) kennen. We besluiten de stad te gaan verkennen en gaan naar de Gate of India, de parlemenstgebouwen en andere overheidsgebouwen, de Hamayun's tomb en Connaught Place.
's avonds gaan we uit naar een soort Rock cafe waar ze Iron Maiden en Metallica draaien, het is een zeer niet Indiase plek om te vertoeven mar wel leuk. Later gaan we naar een bar vlakbij het station van New Delhi en ontmoetten daar een paar Belgen, ditmaal uit het Franstalige gedeelte. Zij doen mee aan een studentenuitwisselingsprogramma en wonden een paar maanden in Kolkata.
In Delhi valt het me op dat er apen rondlopen door de stad. Ik had ze ook in Agra gezien maar in deze stad zijn ze dus ook. Mijn wc en badkamer is op een soort balkon en 's nacht hoor ik een geweldig lawaai en blijken die snotapen wat planten naar beneden te hebben gegooit. Ik vertrek toch de volgende dag en de hoteleigenaar zegt dat die apen wel vaker langskomen en zeer brutaal kunnen zijn. Toch wel lachen met die beesten.
In de trein naar Amritsar telt een meisje van 5 trots in het Engels tot 100, en zegt ook nog eens het alfabet op. Ik leer haar de dagen van de week maar dat blijkt te moeilijk, friday, saturday en sunday onthoudt ze wel ! Erg schattig om dat te zien hoe ze haar best hiervoor doet.
In Amritsar boek ik een uitstapje naar de grens met Pakistan
( Attari ), hier worden grensceremonies gehouden als de vlag wordt neergehaald van beide landen.
Ik blijk samen met Ron ( Florida ) deze excursie te hebben geboekt en we gaan eerst de Mata tempel bezoeken. Dit blijkt een soort " fun house " te zijn. Je moet een bepaald pad volgen, soms door gangen heenkruipen en deels door water lopen ( gelukkig had ik mijn schoenen en sokken al afgegeven ). Als er ook nog lachspiegels waren geweest had hij zo op de Tilburgse kermis kunnen staan maar de mensen vonden dit een heilig bezoek.
In Attari is een groot spectakel aan de gang. De vlag wordt naar beneden gehaald ! Voordat dit gebeurt staan allerlei mensen te dansen op Indiase muziek, worden er allerlei leuzen geroepen naar de overkant en er staat een heuse cheerleader die de menigte aanmoedigt. Aan de Pakistaanse kant wordt blijkbaar hetzelfde gedaan maar daar is de opkomst toch wel wat lager. De formaliteiten zijn indrukwekkend en de mensen van het leger ( met veren op hun hoofd ) zetten letterlijk hun beste beentje voort. Als ze lopen lijkt het alsof ze eerst een karatetrap uitdelen voordat ze hun voeten weer neerzetten.
Als de vlaggen zijn neergehaald en de grens dus is geloten worden we naar de bussen / taxis terug gedirigeerd. De show is over.
Dan gaan we de volgende dag naar de gouden tempel met Richard ( UK ) en Claire ( schotland ) die ik in mijn hotel heb leren kennen.
De gouden tempel in Amritsar is het heiligdom van de Sikhs zoals dat Mecca dat is voor de Moslims. Een paar honderd jaar geleden heeft een soort oppersikh een boek geschreven waar alle levenszaken in staan hoe je met leven ( een soort bijbel voor de sikhs dus ). Deze wordt ook wel " the teacher " genoemd. Uit dit boek wordt de hele dag voorgelezen en in de gouden tempel zit een soort klein orkestje die muziek ? staat te spelen. Dit orkestje wordt versterkt met luidsprekers zodat alles door het hele tempelcomplex goed heengalmt. De gouden tempel ligt in het water en is ook echt van goud. De sikhs hebben het principe van gelijkheid en iedereen is even welkom. Dit is ook te merken want er wordt ook voor eten en drinken gezorgd wat voor iedereen gratis is. Ook wij hebben in de algemene kamer temidden van allerlei sikhs mogen ontbijten en dat geeft echt een gevoel van saamhorigheid.
Nou hebben die Sikhs ook wel wat aparts, ze laten hun baard groeien tot het oneindige en je moet een hoofddeksel dragen ( ik moest dat ook behalve die baard dan natuurlijk ). Zo kom je op straat enorm veel mensen tegen met een tulband en baard. Het lijken haast wel allemaal tovenaars. Er loopt hier een verzameling rond die zo uit de "Lord of de Rings" had kunnen komen wandelen. ZZ top zou zich hier zich direct thuis voelen en zouden bij sommige tovenaars nog een puntje aan kunnen zuigen. Deze tovenaars doen verder niet veel behalve dan dat ze aardig zijn tegen hun medemensen. het is een zeer spirituele plek en het betoverd je wel een beetje dat je zo dicht bij hun heilige religie kunt komen terwijl je die zelf helemaal niet hebt.
Het heilige boek wordt dus " the teacher genoemd ".
Het is dus geen " het " maar een " hem ".
's avonds wordt "hij" onder veel belangstelling en met veel zorg naar bed gebracht omdat hij moet gaan slapen. Verschillende "tovenaars" halen "hem" op en brengen "hem" naar van de gouden tempel naar een ander gebouw. Onderweg wordt de vloer overal schoongehouden of schoongeveegd en achter de stoet loopt een soort " wizzard os Ozz"
die met een stoffer de hele tijd heen en weer zwaait over "het boek" ......eh ik bedoel "hem" zodat HIJ geen stof opvangt en misschien wel geen kou vat. Ik heb dit ritueel eens bekeken en was erg onder de indruk.
Al met al was de gouden tempel een ongelooflijk schouwspel van hoe een religie kan zijn en een blik over de pelgrimgangers, wat voornamelijk als een soort verzamelplaats voor stamoudsten is die allemaal even aardig zijn en geen enkele andere bijbedoelingen hebben, geven mij de indruk dat deze religie zeer dicht staat bij het humanisme. Het was voor mij de beste indruk en ervaring die ik tot nu toe in India heb gehad.
Daarbij is de tempel ook nog eens schitterend om te zien, zowel overdag als 's avonds.
Met Richard en Claire bezoeken we het Jallianwal Bagh, het park waar General Dyer ruim 300 mensen neerschoot als repressaille voor de opstanden. "Dat zal ze leren" moet hij hebben gedacht. De kogelgaten zitten nog in de muren en er waakt een oneidige vlam ter nagedachtenis van deze tragedie.
Ik besluit mijn aangekochte broek in Delhi korter te laten maken en ga naar een locale kleermaker. Hij pakt zijn schaar en knipt vervolgens mijn broek aan flarden. Ik dacht dit gaat nooit goed komen maar wellicht weet hij wat hij doet ! Na een halfuurtje heeft hij de klus geklaard en is mijn broek keurig korter gemaakt.
In mijn hotel ontmoet ik nog Dominique ( Antwerpen ) en Allistair ( Schotland ). Laatstgenoemde doet zij PHD en hij doet een onderzoek naar het bloedbad in de gouden tempel in 1984 toen de Indiase regering het separatisme wilde bestrijden. Hij spreekt dan met mensen die in die tijd hiervoor verantwoordelijk waren, in de regering zaten of bij de politie zaten. Het lijkt mij een zeer interessant onderzoek.
Dan neem ik de trein naar Kotkata
( 37 uur ). Ik heb gelukkig wel eerste klas geboekt en krijg in Ludhiana een koppel in mijn compartiment ( Herman en Cristine ) twee westerse namen maar het zijn 2 rasechte Indiers. Herman heeft BMA gedaan ( Bachelor ) en Cristine MBA
( Master ). Ze zijn vorig jaar getrouwd en zij is nu gewoon huisvrouw geworden ! gearrangeerde huwelijken vinden zij doodnormaal en zij wil wel werken maar haar man verbiedt dit, zij schikt zich er natuurlijk naar terwijl zij een hogere opleiding heeft genoten.
Ondanks dat ik me probeer in te leven in hun situatie begrijp ik er niets van.
Later in Patna komt er nog een Zweed
op leeftijd in de trein ( op zich wel aardig maar hij praat wat langzaam en vreemd, ik vermoed dat hij een soort beroerte heeft gehad ) en een Indier die in tegenstelling tot veel andere Indiers heel veel van voetbal afweet. In India is de natinale sport nl. cricket, je ziet dit overal op straat. het is werkelijk een soort religie voor dit land. Voordat we gaan slapen wisselen we nog wat voetbalkennis uit aan elkaar.
's morgens kom ik aan in Howrah, neem de boot naar de overkant, vervolgens de knalgele taxi naar mijn hotel in Sudder street waar de komende dagen zal verblijven.
De laatste week van India is ingegaan, helaas, het is toch een bijzonder land en er valt nog veel te zien en te leren.
-
14 November 2009 - 14:26
Gerdy:
Slaapwel teacher -
14 November 2009 - 18:35
Maarten:
Bijzonder verslag Mark. Dat van dat grensritueel heb ik es gezien op een dvd van Michael Palin, erg vermakelijk:D. -
14 November 2009 - 19:43
Joris:
Hey Mark,
uw reisverslagen is fijne lectuur; tis bijna alsof we er zelf bij zijn.
Have fun en loop de locals niet teveel te vervelen met uw Ajax-verhalen he ;-)
gr,
Joris -
15 November 2009 - 00:04
Eef:
dag neef!
Leuk verhaal weer! Nou je bent wel actief zeg en je hebt al veel gedaan en gezien. En volgens mij hebben die geld-aftroggel-mannetjes geen makkelijke aan jou hahahaha. Ik was echt slecht in bikkel-achtig gedrag en betaalde dus ook steeds gruwelijk te veel. GOED ZO!! :D
Groetjes!! -
15 November 2009 - 09:30
Ton Timmer:
Hi Mark,
ik kijk nu voor het eerst op je site, enne...I'm impressed..!!
Jij goede reis, in Nl. is het zondag, en het regent. Maar... we hebben een heel mooi jaar gehad in Nl. qua weer.
Ik lees nog even verder, en zal morgen enkele mensen bij TTV Dordt jouw site onder de aandacht brengen.
Voor nu, groetjes,
Ton.
-
15 November 2009 - 12:52
Iwan:
Veel hocus-pocus ginder pcies :D
PS: 't is hier aftellen :) -
15 November 2009 - 12:54
Debbie:
mooie foto's Mark! als ik al die tempels zien wil ik ook wel naar India, het ziet er sprookjesachtig uit :-) die tovenaars vind ik maar wat griezelig uitzien! -
16 November 2009 - 13:51
Rut:
Zitten prachtige foto's bij Mark. Mooie reis. Met die doek op je kop... -
16 November 2009 - 14:21
Pieter:
India zit er bijna op, op naar het volgende avontuur, ik wacht al met spanning op het volgende verslag
Grtz
PiKo -
17 November 2009 - 08:20
Eric:
Mark,
Goed om te horen dat je de gladde jongens daar flink te kakken zet. Daarnaast als Nederlander natuurlijk gewoon de fiets promoten.
Moeten ook tijdens de vakantie een beetje werken aan het herstel van de Nederlandse economie!
Ik hoop dat het bier daar lekker is en dat het er goed eten is. Het ga je goed,
Eric -
18 November 2009 - 09:44
Erwin:
Ja, Mark. Belgen zijn niet echt van die reizigers. Die kijken liever Brugge-Moeskroen. (Toch, Joris?) :-)
De wereld is erg klein blijkt wel. But I hope you didn't offend the aftroggelaar.
Veel plezier verder.
-
19 November 2009 - 19:08
Fam.campen:
Hallo Mark, Gisteren je moeder gesproken en ze vertelde dt er weer een neiuw reisverslag was.
Ik heb het mijn man voor zitten lezen en wij genieten met je mee.
Je ziet er goed uit, lekker bruin en lachend. De reis van je leven. Geweldig.Ga zo door en wij lezen mee over je schouder. hartelijke groeten van fam.campen(rob en ada) -
22 November 2009 - 20:39
Jurgen:
Hey Mark,
Keileuke verslagen en vree wijze foto's.
Greetz the C-team -
17 December 2009 - 00:33
Greet. From Iceland:
Hi dear Mark,
hope you are having an amazing time of your life!! we didnt manage meeting each other again in india, but hopefully we can meet when you will be back in europe & u'll have a lot to tell about the world and your trip. I had a look at your pictures, they are beautiful!!! You're a great photographer :-) Be always safe wherever you go.
send yo a big hug, daniela
ps:dont know if this is gonna work but hope you can read these few lines....and i wish I could read your language!!! ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
